Parafię Brzyków erygował w poł. XV wieku abp gnieźnieński Wincenty Kot z Dębna. Pierwszy kościół w Brzykowie, konsekrowany w 1601 r. przez bp. przemyskiego Macieja Pstrokońskiego, został wzniesiony z drewna i przetrwał do końca XVIII wieku. Obok tego kościoła wzniesiono w 1625 r. kaplicę pw. św. Jana Chrzciciela. Gdy stary kościół przestał spełniać swe funkcje, kaplica służyła jako miejsce odprawiania nabożeństw i posług religijnych. W 1860 r. z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Kazimierza Jany przystąpiono do budowy murowanego kościoła pw. św. Jana Chrzciciela. Kamień węgielny poświęcił ks. Michał Jarmicki, dziekan dekanatu szadkowskiego. Budowę świątyni przerwał wybuch powstania styczniowego. Ks. Kazimierz Jany, kapelan w oddziale powstańczym Makarego Drohomireckiego, zginął 15 lutego 1863 r. Budowę kościoła parafialnego dokończono w roku 1872. Jego poświęcenia dokonał ks. Maciej Ochędalski, dziekan dekanatu łaskiego. W 1886 r. parafię Brzyków wizytował bp Aleksander Kazimierz Bereśniewicz, a w 1906 r. bp Stanisław Kazimierz Zdzitowiecki, ordynariusz włocławsko-kaliski. W międzyczasie wybudowano nowe prezbiterium i powiększono zakrystię, odnowiono ołtarz główny, dach pokryto blachą. W 1912 r. z inicjatywy ks. Edwarda Gruszczyńskiego zbudowano drewnianą dzwonnicę. Wybuch I wojny światowej przeszkodził w kontynuowaniu prac remontowo-budowlanych. W 1927 r. parafia Brzyków została włączona do diecezji łódzkiej. Kaplicę pw. św. Jana Chrzciciela rozebrano w 1928 r.
Dziś na miejscu pierwszego kościoła oraz kaplicy stoi krzyż. Niebawem rozpoczęto budowę nowej plebanii. W 1934 r. dzięki inicjatywie ks. proboszcza Jana Fijałkowskiego wyremontowano fundamenty i ściany kościoła, a także wzniesiono nową wieżę i dwie boczne kruchty. W 1941 r. okupanci niemieccy aresztowali ks. Jana Fijałkowskiego i wywieźli do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie w następnym roku zginął. Po zakończeniu wojny proboszczem w Brzykowie został ks. Franciszek Solarczyk. W latach 1959-71 obowiązki proboszcza pełnił ks. Jan Głowacki, który zasłużył się dla odnowy życia religijnego w parafii. Kolejni proboszczowie – ks. Antoni Supady (1971-1978), ks. Jan Smiałkowski (1978-2001), ks. Józef Grabarczyk (2001-2003) – również przyczynili się do wzrostu życia religijnego wspólnoty oraz przeprowadzili różne prace w kościele.